سهیل اسعد بیان کرد
فرصتی که «کریسمس» برای نزدیکی پیروان اسلام و مسیحیت فراهم می‌کند

به گزارش خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان، «کریسمس» یا همان سالروز ولادت حضرت عیسی مسیح(ع) از پیامبران اولوالعزم، فرصتی مهیا است برای تقریب مسلمانان و مسیحیان در بستر آموزه های دینی، تقریبی که می تواند آبی باشد بر آتش اسلام هراسی ها و تفاسیر نادرستی که از آموزه های دینی می شود.

در این راستا و بررسی ظرفیت های این ایام با «سهیل اسعد(ادگاردو روبین)»، مبلغ اسلام در آمریکای جنوبی گفتگویی داشته ایم که در ادامه تقدیم حضورتان می شود:

 

همراهی مسلمانان با جشن های کریسمس و ولادت حضرت مسیح(ع) چقدر از نظر آموزه های دینی موردتایید است؟

 

بزرگداشت کریسمس به مناسبت ولادت یکی از پیامبران مهم تاریخ بشریت، از اهمیت برخوردار است و به تبیین شخصیت این نبی اولوالعزم کمک می کند؛ طبق نظر قرآن کریم، میلاد پیامبران آغاز مرحله ای جدید از تاریخ بشری و نیز فرصت ساز رشد اخلاقی مذهبی انسان است.

لذا از اصل ایده جشن گرفتن برای میلاد یک پیامبر به عنوان پدیده ای مقبول و مذهبی پذیرایی می کنیم اما آنچه به عنوان کریسمس در دنیای مدرنِ غرب مُد شده معمولا مفهوم دینی قضیه را در نظر نمی گیرد یعنی جشنی است که در کشورهای غربی گرفته می شود اما خود شخص حضرت عیسی (ع) و نیز احیای ارزش های عیسوی در آن مد نظر نیست.

 

چه نقدهایی به این رویکرد وارد است؟

 

این جشن ها از یک سو امری مقبول است و از طرفی نقد بر آن داریم؛ مقبول است چراکه این مناسبت ها به نوعی احیای آموزه های دینی و تکریم شعائر الهی است برای مثال در اسلام جشن گرفتن در ایام ولادت پیامبر(ص) و ائمه(ع) برای احیای سنن و سبک زندگی و طرز تفکر آنها است.

اما اگر از غربی ها بپرسیم کریسمس چیست؟ تعداد معدودی می گویند این جشن ها احیای ارزش های عیسوی یا توصیه به الهام از مدل شخصیتی این پیامبر الهی است؛ گویی حضرت عیسی(ع) از معادله کریسمس حذف شده و نادیده گرفته می شود.

به عبارت دیگر، کریسمس متعارف آن قداست اولیه را ندارد، اما اینکه از این فرصت برای تعظیم و تقدیر شخصیت حضرت عیسی(ع) و تقریب پیروان ادیان و یادآوری جایگاه حضرت عیسی(ع) استفاده کنیم مطلوب و پسندیده است.

 

با توجه به تجربه متعدد تبلیغی خود، همراهی در مناسبت های مذهبی در همزیستی مسالمت آمیز پیروان ادیان چه تاثیری دارد؟

 

در سفرهای متعدد شاهد زندگی مشترک مسلمانان و مسیحیان به عنوان یک واقعیت بوده ام؛ برای مثال در لبنان طوایف مختلفی از جمله مسیحیان و مسلمانان زندگی می کنند و معمولا در مناسبت های مذهبی یکدیگر جشن های مشترک می گیرند، برای مثال شاهد بودم که در ولادت پیامبر اکرم(ص) از کشیشان برای سخنرانی در مجالس اسلامی دعوت می شد یا آنکه شیوخ و علمای دین اسلام در ایام کریسمس به کلیساها می روند و سخنرانی می کنند و این به گفتگوی بین الادیانی معروف است.

یا در ونزوئلا یک سال میلاد پیامبر(ع) با میلاد حضرت عیسی(ع) همزمان شد، که جشن مشترکی گرفتیم و از روحانی شیعه و یک کشیش کاتولیک آمدند و سخنرانی کردند.

اقدام امام خمینی(ره) در فرانسه با اهدای گل ها به مسیحیان نمونه ای از تلاش برای تقریب پیروان ادیان است.

 

همراهی مسلمانان با مسیحیان در جشن های کریسمس و ولادت حضرت عیسی(ع) در اقصی نقاط جهان، از خنثی کردن تصویری که گروهک هایی نظیر داعش در ذهن جهانیان از اسلام نقش زده اند، چقدر موثر است؟

 

وقتی نگاه اسلام یعنی قرآن و سنت اهل بیت(ع) را مرور کنیم، رفتار برخی به ظاهر مسلمانان مثل داعشی ها با تفسیر خاص از دین همراه است لذا باید خط فاصله بگذاریم بین نگاه اسلام ناب با تفسیر برخی گروه ها، علما و شخصیت ها از اسلام. رفتارهای اینها ضربه‌زننده است. چهره ای که از اسلام معرفی می کنند در همه وجوه و تصرفات و رفتارها تصویری مذموم و منحرف و گمراه و بسیار دور از واقعیت است.

در این میان هر اقدامی برای تقریب پیروان ادیان مهم است و باید جوری مدیریت شود که همه مطلع شوند گاهی اتفاقات خوبی رخ می دهد که محدود به زمان و مکان می شود در حالی که باید عمومیت بیابد اگر بتوان اقدامات مشترکی با برادران مسیحی انجام دهیم که در رسانه های دنیا منعکس شود در اصلاح و رفع این نگاه موثر است.

 

آیا گرامیداشت مقام حضرت عیسی(ع) از طریق همراهی با جشن های کریسمس، در نگاه اسلام جایز است؟

 

نگاهی که ما نسبت به پیامبران الهی داریم این است که همه آنها با یک رسالت و پیام واحد ارسال شده اند، تفاوت اینها زمانی و مکانی است یعنی رشد جامعه در زمان و مکان به مرور تاریخ اقتضا می کند که پیامبری جدید ارسال شود.

اصل نبوت این است که همه پیامبران با یک پیام آمده اند و جوهر پیام آنها یکی است فرقی ندارد کدام یک به عنوان الگو معرفی شوند؛ نگاه اسلام به نبوت آن است که برای هر عصری نبی‌ای ارسال شده که با آن اقتضای زمانی و مکانی تناسب دارد.

اینکه ما مسلمانان باید ارزش های عیسوی را هم از منظر سبک زندگی نبوی معرفی کنیم برای آن است که ایشان به عنوان نبی خاتم(ص) و آخرین حلقه تاریخ انبیاء، جامع همه انبیای قبل هستند. اسلام دین همه انبیاء است سنن نبوی یعنی سنن همه انبیاء.